IRISCOPIE

Iriscopie is geen gave is of geheimzinnig magisch gebeuren. Iriscopie is een wetenschap, verklaarbaar met de kennis van het menselijk lichaam (anatomie, fysiologie). Het is anatomisch eenvoudig aan te tonen dat onze ogen in direct contact staan met ons zenuwstelsel en onze organen. De wetenschap weet nog niet hoe het gebeurt, maar erkent wel dat het gebeurt. Iriscopie behoort onder andere in Duitsland, tot de normale vakken in de opleiding van natuurgenezer. Arts-iriscopisten vindt men zelfs in sommige Duitse ziekenhuizen.

De iriscoop – het apparaat waarmee de Iriscopist werkt – is een microscoop waarmee het oog tot 60x of zelfs groter vergroot kan worden en de moderne variant is een handzaam apparaat waar oogfoto’s mee op een computer kunnen worden gezet en afgelezen.
Over IRISCOPIE (ook wel IRISSCOPIE) bestaan nogal wat misverstanden. Het is in elke geval geen natuurgeneeswijze, maar het is wel een heel belangrijk hulpmiddel voor homeopaten & kruidkundigen. Zoiets als het röntgenapparaat, scan, echoscoop van de gewone arts .
Om een bekwaam Iriscopist te worden, en dat dan buiten de eigenlijke opleiding tot bijvoorbeeld homeopaat om, dient de iriscopist een gedegen opleiding van vele jaren te volgen en vooral duizenden paren ogen te bestuderen.

Verder is er een grondige kennis nodig van het menselijk lichaam (anatomie en fysiologie) en vooral inzicht in de mens zelf, met andere woorden om zich iriscopist te kunnen noemen dient men over een jarenlange ervaring te beschikken.
Een goed iriscopist kan een diagnose stellen die zelfs niet mogelijk blijkt te zijn met bijvoorbeeld een röntgenfoto, scan, echoscopie en dergelijke. Röntgenfoto’s, scans, echo’s zijn altijd en alleen maar momentopnamen terwijl het oog de kwaal al geruime tijd van tevoren toont, ja zelfs vanaf de geboorte geeft het oog de aanleg aan tot een bepaalde ziekten.

Wat kan een iriscopist allemaal ontdekken? Als eerste zal de iriscopist uw aanleg of aanwezigheid bepalen voor:
kanker, hart en vaatziekten, maag en darmziekten, suikerziekte, mentale ziekten, oude ongevallen en/of breuken, longziekten, hormoonstoornissen, lever nierstoornissen, bindweefselzwakte, reuma aanleg (urinezure diathese).
Ook wordt gekeken welke ziekten er reeds zijn ingezet of op punt staan om uit te breken en welke organen reeds zijn aangedaan. Deze zieke organen moeten uiteraard genezen worden en daar komt de homeopaat, kruidkundige of magnetiseur om de hoek kijken. Als er een duidelijke aanleg voor een bepaalde ziekte of ziekten aanwezig zijn kan de homeopaat, kruidkundige of magnetiseur een behandeling inzetten om te voorkomen dat deze ziekteaanleg tot een werkelijke ziekte leidt.

De pupillen worden o.a beoordeeld op:
Grootte, reactie op licht en of de pupillen aan elkaar gelijk zijn.
De vorm: de pupilgrootte bij een volwassene ligt tussen de 3-5 millimeter. Bij grootteverschil tussen beide pupillen kan dat een aanwijzing zijn voor bepaalde oogziekten, medicijn- of drugsgebruik. Maar het is ook heel goed mogelijk dat er een behoorlijke onbalans van het centrale zenuwstelsel onder ligt.
Ook een hersenschudding, oud hoofdongeval of een beroerte kan de oorzaak zijn van pupilgrootte verschillen. Pupilgrootte verschillen komen in de iriscopiepraktijk weinig voor.

De iriscopist hanteert een soort ‘landkaart’ van het oog. Deze kaart is een weergave van de organen zoals die in het oog worden weergegeven. Het linker- en het rechteroog zijn verschillend, daarom gebruikt de iriscopist een aparte kaart voor het linker- en het rechteroog. Er wordt gekeken of er vlekken, gekleurde pigmenten, rode ‘gevasculariseerde’ tekens in de iris voorkomen, want alles heeft zijn eigen betekenis. Ook de plaats van de vlekken en vlekjes zijn van groot belang omdat elke plaats in de iris een orgaan of lichaamsdeel vertegenwoordigt.
Het geheel wordt zorgvuldig opgetekend zodat de iriscopist een zo’n exact mogelijk beeld van de patiënt, zijn aanleg en ziekten verkrijgt.
Soms is het mogelijk het verloop en/of genezing van het proces door middel van de oude dia’s of foto’s te volgen.